Korkma ben yanındayım hangi kanalda ?

Korkma Ben Yanındayım Hangi Kanalda?

Bir gece, şehri kucaklayan karanlık içinde, Ayşe telefonunun ekranına göz gezdiriyordu. Ekranda yalnızca “Korkma ben yanındayım” yazıyordu. Ama Ayşe’nin kalbi, her zamanki gibi, tedirginlikle atıyordu. Bu mesaj, umutsuz bir anda gelen bir hayat ipi gibi görünse de, arkasında bir hikâye, bir korku ve bir duygu vardı. Peki, gerçekten de korkmamalı mıydı? Yanında olduğunu söyleyen kişi kimdi ve gerçekten de yanındamıydı? Ayşe, bu mesajı okurken, gözlerinde yaşlar birikmişti. Korkuyordu. Ama bir yandan da, o kişiye ne kadar ihtiyacı olduğunu fark etti.

Korkunun da, güvenin de, duyguların da en karmaşık olduğu anlardan biriydi o an. Bir telefon mesajı, bir kelime, bir cümle… Hayatını değiştirebilecek kadar etkili olabiliyor. Ve işte tam o noktada, Ayşe’nin kalbi, biraz da olsa rahatladı. Çünkü onun bu korkusu, sadece bir duygu değildi. Bu, bir duyguya dönüşen bir yolculuktu.

İki Farklı Bakış Açısı

Ayşe, korkusuyla yüzleşmeye çalışırken, yanında hep bir destek vardı. Bu destek, yıllarca birlikte büyüdüğü en yakın arkadaşı Ahmet’ti. Ahmet, çözüm odaklı, mantıklı ve analitik bir insandı. Her zaman Ayşe’ye her şeyin bir yolu olduğunu, mantıklı düşünerek bu korkuların üstesinden gelebileceğini söylerdi. O an bile, ona bir çözüm bulma önerisinde bulunacaktı. Ahmet’in bakış açısı her zaman “Bu işin bir çözümü vardır, yapalım!” şeklindeydi. O, Ayşe’nin korkusunu anlamıştı, ama çözüm bulmaya ve bu sorunu bir şekilde çözmeye odaklanıyordu.

Ahmet, Ayşe’nin tedirginliğini anlamıştı. Ama onun çözüm odaklı yaklaşımı, Ayşe’nin korkusuyla empatik bir bağ kurma konusunda eksik kalıyordu. Ahmet için her şey “sadece çözülmesi gereken bir problem”di. Ancak Ayşe, duygusal olarak o an çözüme değil, empatiye, o korkunun içinde bir anlayışa ihtiyaç duyuyordu.

İşte o sırada Ayşe’nin telefonuna gelen mesajı, ona bir ışık oldu: “Korkma ben yanındayım.” Bu mesajı yazan kişi, Ayşe’nin çok sevdiği, ona en yakın olan ve duygusal olarak her zaman yanına gelmeye çalışan Zeynep’ti. Zeynep, farklı bir bakış açısına sahipti. Onun için çözüm, başkalarının yanında olmak, dinlemek, anlayışla yaklaşmaktı. Korkular, sadece geçici değildi; onları kabul etmek, yüzleşmek ve birlikte aşmak gerekiyordu.

Korkunun İçinde Birlikte Olmak

Zeynep, her zaman Ayşe’ye sadece çözüm önermek yerine, ona duygusal bir destek sunmayı tercih ederdi. Zeynep’in Ayşe’ye “Yanındayım” demesi, o an Ayşe için çok anlamlıydı. Çünkü Zeynep’in verdiği destek, sadece bir çözüm değil, gerçek bir güven ve empatiydi. Ayşe, Zeynep’in mesajında yalnızca bir sözcük aramıyordu; o, güven arıyordu, birinin onu gerçekten anlayıp yanında olmasını istiyordu.

Zeynep, Ayşe’nin korkusunu anlamıştı. Korkunun bir duygu olduğunu ve onun bir anda çözülemeyeceğini biliyordu. Ancak, korkuyu kabul etmek ve birlikte bu korku üzerinde düşünmek, zor zamanların geçici olduğunu hissettirirdi. Ayşe, Zeynep’in yanında olduğunu bilerek, korkusunun üstesinden gelmeye başladı. Çünkü Zeynep, sadece “Yanındayım” demekle kalmamış, bu sözleriyle Ayşe’ye bir güven duygusu sunmuştu. Korkunun en büyük ilacı belki de, yanında olabilen birinin varlığıydı.

Korku ve Güven

Korkmak, bir duygu. Ancak bu duygu, doğru kişilerle birlikte, doğru anlayışla, çok daha katlanılabilir bir hale gelir. Korku, bir anlamda insanın hayatta kalabilme içgüdüsüdür. Ama bazen, korkunun üstesinden gelmek için, sadece çözüm aramak yeterli olmayabilir. Empatik bir anlayış, yanında birinin desteği, insanı sadece rahatlatmaz; onu cesaretlendirir, güçlendirir.

Ayşe’nin yaşadığı bu an, korkunun ve güvenin ne kadar iç içe geçmiş olduğuna dair güçlü bir hatırlatmadır. Bazen, korkunun bir anlamı yoktur, sadece insanların birbirine duyduğu güven ve samimiyet vardır. “Korkma, ben yanındayım” demek, sadece bir kelime değil, aynı zamanda bir bağ kurmaktır. Birinin sizi gerçekten anlaması ve yanınızda olması, korkularınızı önemli ölçüde hafifletebilir.

Sonuç: Yanındayım, Hangi Kanalda?

Ayşe’nin hikayesini paylaşırken, hepimizin korkuları olduğunu kabul etmek gerek. Korkmak insan olmanın bir parçasıdır. Ama korkuyu birlikte aşmak, birbirimize destek olmak, bir fark yaratabilir. Ayşe’nin, Zeynep’in “Korkma ben yanındayım” mesajıyla içindeki korkuyu nasıl biraz olsun hafiflettiğini görmek, bizlere gösteriyor ki, bazen en önemli şey, birinin gerçekten yanımızda olduğunun hissedilmesidir.

Peki ya siz? Korkularınızla yüzleşmek için en çok kime ihtiyaç duyuyorsunuz? Hangi anlarda sadece “Yanındayım” demek yeterli oluyor? Korkularınızı nasıl başkalarıyla paylaşıyorsunuz? Yorumlarda, bu konuda düşüncelerinizi paylaşarak, bu hikayenin bir parçası olmanızı isterim.