Maden Direği Nerelerde Kullanılır? Kayseri’nin Dağlarında Bir Hikaye
Bir Kayseri sabahı, yorgunluk ve umut arasında…
Gözlerim Kayseri’nin o büyük dağlarına takılıyor. Havası soğuk, ama bir o kadar da berrak. İşte bu şehre her bakışımda içimi bir huzur kaplar, bazen de bir boşluk. Geçen kıştan beri her şey çok farklı. Bazen tek başıma kalmak istiyorum, dağların göğüslediği o hüzün gibi. Ama bir sabah, adımlarımı bir yolda yürürken buldum. O yolda kaybolan bir hikaye vardı. Ve bu hikayenin içinde bir maden direği de vardı.
Kayseri’nin Derinlerinde Bir Anı
Küçükken babamla çok zaman geçirirdik. Onun bana her zaman anlattığı bir şey vardı; “Bir maden direği gibi ol, hep durduğun yerden kalk.” O zamanlar anlamazdım, maden direğinin ne olduğunu… Babam, yıllarca maden ocaklarında çalıştı. Onun iş hayatı, zorluklarla doluydu ama bir o kadar da onurluydu. Maden direği de ne demekti, diye sorardım; o da cevap vermezdi. Sadece gülümser, başını sallar ve “Zamanla öğrenirsin.” derdi. Zamanla…
Bir gün babamı kaybettim. Hüzün, acı, eksiklik ne varsa hepsi, her şey bir anda üzerime çökmüş gibi hissettirdi. Kaybetmek, bir şeyi ya da birini sevmenin en ağır bedeliymiş meğerse. Ama bir sabah, babamın sesini, kalbimde hissederken bir anda gözümün önünde bir maden direği belirdi. “Hadi, kalk,” diyordu bana. Bunu hiç unutmadım. İşte o direk, sadece bir çubuk değil; dayanıklılığın, hayatla mücadele etmenin simgesiydi.
Maden Direği Nerelerde Kullanılır?
Kırık dökük dağlardan, köylerden, maden ocaklarının derinliklerinden bir yere giden yolda, bir direk bana hayatı hatırlattı. Kayseri’nin eteklerinde, yerin derinliklerinden çıkarılmış bu maden direği, yer üstünde her zaman bir güven aracıydı. Hem köylüler için hem de maden işçileri için bir umut simgesiydi. Hem yeraltında, hem yer üstünde kullanılırdı.
Maden direği, yeraltındaki tehlikeleri önlemek için kullanılan bir yapıydı aslında. Her geçen yıl, her geçen gün, hayatı daha fazla hatırlatan bu direklerin aslında çok büyük bir anlamı vardı. İnsanlar onları sadece ocaklarda görür, ama ben daha fazlasını hissediyorum. Maden direği, işçi kardeşlerimizin hayatını korumak için değil, aynı zamanda umutlarını da savunmak için var.
Beni en çok etkileyen, maden direklerinin nasıl da köylülerin hayata tutunmalarını simgeliyor oluşuydu. Bir köyde, madenin kapalı olduğu zamanlar, o direkler her zaman bir umut ışığıydı. “Belki yeniden açılır,” dedikleri her an, o direklerin arkasında bir umut vardı. Hayat işte böyleydi; bazen en karanlık yerlerde bile bir ışık bulmak mümkündü.
Hayal Kırıklığı ve Umut Arasında
Ve işte bir gün, bir başka sabah Kayseri’nin karanlık dağlarından birine çıkmaya karar verdim. O dağlar hep aynıydı ama ben başka biriydim. Babamın sesini, maden direğini hatırlayarak adım adım ilerledim. Etrafımda hiçbir şey yoktu, ama yine de kalbimde bir şey vardı: Belki buradayken, bir adım daha atarak kendimi bulurum.
Bir süre sonra, önümde kırık dökük bir direk belirdi. Sadece eski bir maden direği gibi görünüyordu ama benim için başka bir şeydi. O, hayatıma dair çok şeyi anlatıyordu. Bir maden direği, bazen zor zamanlarda bir hayat simgesi olabilir. Kayseri’nin taşlı topraklarında, insanın yorgun kalbi için bir dayanak noktası gibiydi. O direk, geçmişle, babamla, Kayseri’nin o soğuk sabahlarıyla, kaybolan bir şeyle… Ve yeniden bulduğum bir şeyle.
Sonuçta, Her Direk Bir Hatırlatmadır
Maden direği nerelerde kullanılır diye soruyorum bazen. O direk, sadece yeraltında değil, hayatımızda da çok önemli bir yere sahiptir. Bir direk, yer altındaki taşları, zorlukları tutarken, bir diğer direk ise hayatımızdaki yükleri taşır. Kayseri’nin dağlarında, her sabah gördüğüm direkler, bana hayatı hatırlatır. Zorlukları, acıları, kayıpları, ama en çok da umutları…
Kayseri’nin dağlarında bir maden direği gibi durmak, hayatta durduğun yeri bulmaktır. Yeri geldiğinde bir çubuğun yerini alabilir, ama hayatta durduğumuz yerin anlamını biz belirleriz. Maden direği, her zaman umut taşır. Çünkü o, zor zamanlar için kurulmuş bir yoldur.